تاریخچه انگور به هزاران سال قبل باز می گردد. این موضوع توسط باستان شناسان تأیید شد و طی حفاری ها ظرفی با تصویر یک خوشه انگور کشف کردند که تقریباً 8000 سال قدمت داشت.
در یونان باستان، در اوایل قرن پنجم، شراب هایی که انگور مخصوص آن ها کشت می شد، رایج بود.
طبق تواریخ، ارمنستان در قرن ششم به خاطر نوشیدنی های انگور خود مشهور بود.
در روسیه، اولین تخمگذار تاکستان به سال 1613 برمی گردد.
انگور، به خصوص انواع تیره رنگ، حاوی مواد مفید بسیاری مانند فلاونوئیدها، پلی فنل ها، ویتامین های C، E، P (روتین)، گروه های B – B1، B2، B4، B5 و B6، B9 .
و همچنین میکرو و عناصر ماکرو سلنیوم، روی، مس، آهن، کلسیم، پتاسیم، منیزیم، منگنز، آلومینیوم، بور، ید و کبالت و دیگران، – نظرات ایرینا پوپووا، پزشک ارشد مرکز بهداشت اتریش Verba Mayr.
محتوای کالری انگور به تنوع آن بستگی دارد. هر چه شیرین تر باشد کالری بیشتری دارد.
به عنوان مثال، واریته sultana پرکالری‌ترین نوع آن در بین بقیه است و در هر 100 گرم 270 کیلو کالری دارد. میانگین کالری انگور بسیار کمتر است.
انگور به دلیل محتوای بالای مواد معدنی، ویتامین ها، پلی فنول ها، فلاونوئیدها برای بدن انسان مفید است.
ایرینا پوپووا توضیح می دهد: «پلی فنول ها آنتی اکسیدان های قوی هستند، آنها عمدتاً در پوست انگور یافت می شوند.
آنتوسیانین ها به توت های سیاه رنگ می دهند، از تشکیل اکسیدان ها در بدن جلوگیری می کنند، بدن را از تشکیل سلول های سرطانی محافظت می کنند.
پلی فنول های انگور رشد باکتری Akkermansia muciniphila را تحریک می کنند که به تولید یک لایه مخاط روده محافظ کمک می کند و در برابر توسعه التهاب محافظت می کند.
انگور حاوی موادی است که احتمال ایجاد تومورهای بدخیم رحم و سینه را کاهش می دهد. علاوه بر این، خوردن انگور برای زنان باردار برای افزایش ایمنی و بهبود عملکرد دستگاه گوارش مفید است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.